Demodekoza oczna – badanie mikroskopowe na obecność nużeńca (Demodex spp.)

Wykrywanie obecności larw, nimf oraz osobników dorosłych nużeńca ludzkiego na drodze obserwacji mikroskopowej – rzęsy

Na czym polega badanie?

Stwierdzenie lub wykluczenie obecności jaj, larw, protonimf, nimf oraz osobników dorosłych nużeńca ludzkiego (Demodex folliculorum) na drodze obserwacji mikroskopowej. Nużeniec jest pasożytem śródskórnym, bytującym w torebkach włosowych i w gruczołach łojowych. Występuje w okolicach brwi, oczu, czasem też na czole oraz policzkach. Żywi się lipidami, dlatego bytuje na ludzkiej skórze, która jest bogata w gruczoły łojowe. Jego długość osiąga 0,3-0,4 mm przez co nie jest widoczny gołym okiem. Ma podłużny kształt oraz cztery pary odnóży, które ułatwiają mu przemieszczanie się po skórze. Nużeńcem można zarazić się od nosiciela. Stan chorobowy wywoływany przez tego pasożyta nazywany jest nużycą.

Każdy człowiek może mieć styczność z tym pasożytem, jednak szczególnie narażone na zakażenie są osoby które:

• mają obniżoną odporność
• cierpią na zaburzenia hormonalne np. chorzy na cukrzycę, przyjmujący leki immunosupresyjne, pacjenci onkologiczni
• posiadają współistniejące choroby dermatologiczne np. trądzik różowaty, pospolity
• są starsze

Najczęściej osoby zarażone mogą zauważyć u siebie:

• świąd i/ lub zaczerwienienie skóry powiek
• wypadanie rzęs
• uczucie ciała obcego w oku
• pieczenie oczu
• łzawienie
• nadwrażliwość na światło
• nawracające jęczmienie i gradówki

Demodekoza (nużyca) często może przebiegać również bezobjawowo. Dzieje się tak, ponieważ zdrowy układ immunologiczny nie pozwala na jej rozwój. W przypadku osób z obniżoną odpornością np. osób starszych zakażenie zaczyna objawiać się reakcją zapalną oraz blokowaniem ujść gruczołów przez nużeńca.